ಎಂಥ ಸಾವು ಮಾರ್ರೇ..!! ಬೆಳ್ಳಂಬೆಳಿಗ್ಗೆ
ಪೇಪರ್ ಓದೋವಾಗ 'ಲವ್ ಜಿಹಾದ್' ನ
ಸುದ್ದಿ. ನಮ್ ಹುಡ್ಗೀರ್ ಗೆ ಅದ್ಯಾವಾಗ
ಬುದ್ಧಿ ಬರುತ್ತೋ? ಹತ್ತಿಪತ್ತು ವರ್ಷ
ಸಾಕಿ, ಸಲಹಿ, ಬೆಳೆಸಿದ
ಹೆತ್ತವರನ್ನೇ ಬಿಟ್ಟು ಆ ನಾತ ಬ್ಯಾರಿಗಳ
ಜೊತೆ ಓಡಿ ಹೋಗೋಕೆ ಮನಸ್ಸಾದ್ರೂ ಹೇಗ್
ಬರುತ್ತೆ..?
ಅವತ್ತೇ ಇದ್ರ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆಯೋದನ್ನ
ನಿಲ್ಲಿಸ್ಬೇಕು ಅಂತಿದ್ದೆ. ಇದೀಗ
ಶತಕೋಪಾದಿಯಲ್ಲಿ
ಹುಡ್ಗೀರು ಓಡಿಹೋಗೋದನ್ನು ಗಮನಿಸಿದಾಗ
ಮತ್ತೆ ಬರೆಯಬೇಕೆನಿಸಿತು..
ಕ್ಷಣಿಕ ಸುಖಕ್ಕೋಸ್ಕರ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ
ನೆಮ್ಮದಿಯನ್ನೇ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಬಯಸುವ
ವರಿಗೆ ಏನ್ ಹೇಳೋದು? ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಕ್ಷಣಿಕ
ಸುಖ, ಮಜಾ ಮುಖ್ಯವಲ್ಲ; ನಮಗೆ
ಬೇಕಾಗಿರುವುದು ಶಾಶ್ವತವಾದ ನೆಮ್ಮದಿ..
ಸನಾತನ ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟೋಕೆ
ಏಳೇಳು ಜನ್ಮದ ಪುಣ್ಯ
ಮಾಡಿರ್ಬೇಕು ಅಂತಾರೆ.. ಅಂಥಹುದರಲ್ಲಿ ಆ
ಧರ್ಮವನ್ನೇ ಧಿಕ್ಕರಿಸಿ, ಹೆತ್ತ
ಕರುಳನ್ನೇ ಹಿಂಡಿ ಹಿಸುಕಿ, ಪೋಷಿಸಿದ
ತಂದೆಯ
ಪ್ರೀತಿಯನ್ನೇ ಕಿತ್ತು ಹೋಗುತ್ತೀರಲ್ಲಾ..
ಛೇ..!! ನಾಚಿಕೆಯಾಗಬೇಕು ನಿಮ್ಮ
ಜನ್ಮಕ್ಕೆ...!!
ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ಆ ಬ್ಯಾರಿಗಳಲ್ಲಿ
ಇರುವುದಾದರೂ ಏನು? ಅವರಿಗೆ ನಿಜವಾದ
ಪ್ರೀತಿಯ ಅರ್ಥಾನೇ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.. ಅವರಿಗೆ
ಗೊತ್ತಿರುವುದು ಒಂದೇ ಅದು ಸಂತಾನಭಾಗ್ಯ..
ನಿಮ್ಮನ್ನು ತಮ್ಮ ತೀಟೆ
ತೀರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಬಳಸುತ್ತಾರೆಯೇ ವಿನಃ ಯಾವತ್ತೂ ನಿಮ್ಮನ್ನ
ಧರ್ಮಪತ್ನಿಯಾಗಿ ಅಲ್ಲ.. ('ಧರ್ಮಪತ್ನಿ'
ಎಂಬ ಪದ ಅವರ ಮತದಲ್ಲೇ ಇಲ್ಲ ಬಿಡಿ)
ಡಜನ್ ಗಟ್ಟಲೇ ಮಕ್ಕಳಾದ ನಂತರ
ನಿಮ್ಮನ್ನು ಬಾಳೆಹಣ್ಣು ತಿಂದ ನಂತರ ಸಿಪ್ಪೆ
ಬಿಸಾಕಿದಂತೆ ಬೀದಿಗೆಸೆಯುತ್ತಾರೆ. ಅತ್ತ ಕಡೆ
ಹೆತ್ತವರೂ ಇಲ್ಲ, ಹುಟ್ಟಿದ
ಧರ್ಮವೂ ಇಲ್ಲ; ಕೈಹಿಡಿದ ಪತಿಯೂ ಇಲ್ಲ,
ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡ ಮತವೂ ಇಲ್ಲ.. ಕ್ಷಣಿಕ
ಸುಖದ ಪರಿಣಾಮ ನಿಮಗೆ ಆಗ ತಿಳಿಯುತ್ತೆ..
ಒಮ್ಮೆ ನೀವು ಬುರ್ಖಾದೊಳಗೆ ಬಂಧಿಯಾದರೆ
ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ದೀಪಾವಳಿ, ಚೌತಿ, ಅಷ್ಟಮಿ
ಹಬ್ಬಗಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೀರಿ.
ಸಹೋದರರಿಗೆ ವರ್ಷಕ್ಕೊಮ್ಮೆ
ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುವ 'ರಾಖಿ' ಹಬ್ಬದ
ಆನಂದವನ್ನು, ಸೋದರ
ಪ್ರೇಮವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವಿರಿ.. ಹೆತ್ತು,
ಹೊತ್ತು, ಸಾಕಿ, ಸಲಹಿದ
ಮಾತೃವಾತ್ಸಲ್ಯಕ್ಕೆ ನೀವೇ ನಿಮ್ಮ
ಕೈಯ್ಯಾರೆ ಕೊಳ್ಳಿ ಇಡುವಿರಿ..
ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿ ಸಹೋದರಿಯರೇ...
ಇನ್ನೂ ಕಾಲ ಮಿಂಚಿಲ್ಲ. ಕ್ಷಣಿಕ ಸುಖದ,
ಆರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಹಿತವಲ್ಲದ 'ಕೋಕಾಕೋಲ'
ಬೇಕೋ.... ಶಾಶ್ವತ ನೆಮ್ಮದಿಯ,
ಆರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಹಿತಕಾರಿಯಾದ 'ಎಳನೀರು'
ಬೇಕೋ.... ನಿರ್ಧಾರ ನಿಮ್ಮ ಕೈಯಲ್ಲಿದೆ..
(ಇದು ಓಡಿ ಹೋಗಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿರುವ
ಮತ್ತು ತಯಾರಾಗಿ ನಿಂತಿರುವ
ನನ್ನೆಲ್ಲಾ ಸಹೋದರಿಯರಿಗೆ ಅರ್ಪಣೆ.)ಕೃಪೆ :- ನಿಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯ ತಮ್ಮ. Kaushi js shetty
Sunday, June 15, 2014
"Love jihadh "
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment